Dag 1
#solotravel #vertrekken #mijngoestingdoen #levenvierenwaarkan #detreinisaltijdreizen
#enikvondhetsuper #triptailorbelgium #diemanvantriptailorheeftmegeweldiggoedgeholpenvandaag
En toen was het eindelijk zover. Mijn avontuur naar Puglia en terug begon op 3 augustus 2021 in Dendermonde om 05h28, met een trein naar Brussel-Noord.
En daar is Bart. Hoe leuk is dit! Hij rijdt met me mee tot Luik.
En na Luik spring ik vastberaden in het avontuur. Maar toch een beetje als een klein meisje onzeker en alles graag nog even dubbel controleren. Ja, ik zit op de goede trein. Ik weet waar ik moet afstappen om welk uur. Dus nu… eventjes mijn remmen proberen afzetten, loslaten en genieten van de trein en de rit. O yes!!!! Ik zit hier en ben weg. Het was bijna even onrealistisch… maar het is!!!!! Ja!!!! Ik, ik ga doen de komende dagen waar ik zin in heb. En waar heb ik nu zin in? O, mijn benen even languit leggen, dan ging ik nog een koffie halen, even gaan zitten aan de andere kant daar was het ook leuk om naar buiten te kijken. Gelukkig was hier geen mens die me bezig zag. Een observator zou anders vastgesteld hebben dat het klein meisje helemaal haar ruimte was aan het ontdekken. Ha, en we waren het land nog niet uit.
In Köln maak ik mijn eerste overstap. Wat een leuk station is dat! Ik hou van lijnen en patronen. Hier kan ik al mijn fototoestel eens goed bovenhalen om dat lijnspel en details te fotograferen. En oh, een lichtreclame van Eau de Cologne. Wat leuk!
Tussen Köln en Basel (de grensovergang naar Zwitserland) loopt er van alles mis met mijn trein en lopen we nogal wat vertraging op.
Bart volgt de situatie op en stuurt een alternatieve reisroute door waarmee ik mijn nachttrein in Milano zeker nog haal. Ik reis dan wel onder in plaats van over de Gotthardpas, driemaal dezelfde kerk voorbijrijden in Wassen zal dus voor een andere keer zijn.
In Basel blijven uiteindelijk maar een paar minuutjes over voor mijn overstap maar het lukt.
In de IC-trein onder de Gotthard zat ik helemaal vooraan. Opnieuw eersteklas. Heel dit gedeelte was leeg. En zo luxe zetels. Hier ga ik me voor een paar uur lekker in nestelen. Weet al zeer goed wat ik ga doen. De gambit had ik nog niet gezien. Dat was het eerste nu dat ik ga bekijken. O zalig… mijn goesting doen.
En het station van Milano Centrale bereik ik uiteindelijk met “maar” 4 minuutjes vertraging.
“Dankzij” een later vertrek van mijn nachttrein kreeg ik nog 50 minuten extra cadeau om in dit monumentale station te dolen en foto’s te maken. Hoe zalig. Zie je het op de foto’s ? Ik heb er in ieder geval deugd van gehad.
De nachttrein zal me nu rechtstreeks naar het zuiden van Italië brengen, naar de hak van de laars, naar Puglia.
-> Klik hier voor het vervolg ->
